Bezoekje + op de botsauto's

Een nieuwe dag, dus opnieuw een bezoek aan het weeshuis. Ons kereltje straalde werkelijk. We merken dat hij zijn dagelijks speel-ritueel begint te kennen, want bij het overdragen stak hij zijn handje naar ons uit en begon te glimlachen. Vandaag was het “papa”-dag, wat dus niet verkeerd was. Met ons zoontje op de schoot hebben we er nogal gespeeld. Onnozel doen met een half opgeblazen ballon vindt hij zo leuk ... zo leuk dat hij écht aan het schaterlachen was. We moesten er zelf enorm hard om lachen. Wat hij op zijn beurt ook weer superleuk vond.
Zo’n 2 uur spelen vergt enorm veel van zo’n ukkepuk. Ook omdat hij ’s morgens nog niet geslapen heeft. Zijn kameraadjes gaan na zijn papje (om 10 uur) slapen, maar onze knaap moet met zijn ouders gaan spelen. Dus rond 11 uur begon hij weer veel in zijn oogjes te wrijven en wat lastiger te worden (echt lastig wordt hij nooit, ahnee!)
Troostende woorden en jezelf écht belachelijk maken door allerlei kunstjes, gekkebekken te trekken, blijken wel te helpen.
Deze middag was het stralend weer in Almaty. Buitentemperaturen die in het zonnetje vlot boven de 20 graden aanvoelden. We zijn samen met Pat naar het Gorki-park getrokken, om daarna de Zoo van Almaty te bezoeken.
Aan het Gorki-Park ligt nog een oud pret- en nieuw waterpark (wat we jullie vroeger al verteld hebben). Aangezien Pat de oude, vervallen botsautootjes nog niet gezien had, was dit het eerste punt van afspraak. Tot onze grote verbazing bleek deze attractie nog open te zijn ook (evenals al de andere antieke, sovjetattracties). Een oude man wenkte ons om in zijn botsautootjes plaats te nemen. (Je moet weten dat de autootjes er ouder en afgeleefder uitzag dan de man zelf) Dolgelukkig gaf hij zijn attractie de nodige stroom dmv een oude knop in te duwen en deze 3 Belgen beleefden lol voor 30. Wie heeft er de kans om in een jaren 60-70 kermisattractie te zitten? Muziek schalde door de knoeroude boxen en deze kraakten bij elke lage toon. Een unieke belevenis ... en dit vond ook de oude man ... we mochten nog een 2e maal op zijn attractie toeren. Dit geheel op zijn kosten.
Een paar foto’s later bracht hij ons naar zijn andere attractie. Een vezelplaat met verscheidene gaten waar balonnen ingeplaats waren dewelke je met oude, kromme vogelepikpijltjes moest laten ploffen. Blij dat hij eindelijk volk zag, wilde hij van geen geld weten en stak ieder van ons 6 pijltjes in de handen. 18 Pijltjes werden afgevuurd, waarvan er 3 doel troffen. Geen score om fier op te zijn, maar toch kregen we een klein aandenken van de man. Hoe mooi kan de wereld zijn ... ontroerend.
We namen afscheid van onze oude vriend en trokken richting Zoo. 400 Tengee entree-geld (= €1) en een eerste Homo Sapiens controleerde onze ticketten. Het fraaie park werd opgefleurd door de vele dieren: pauwen, gieren, zebra’s, tijgers, beren, kamelen, neushoorns, ... allemaal waren ze van de partij. De een in een mooier hok dan de andere ... al dan niet vergezeld van kakkerlakken.
Een uur of 3 later hielden we het voor bekeken en reden in gepaste stijl weer naar ons appartement. Een oude Lada-taxi bracht ons voor €2 naar huis. Ginds aangekomen nog even vaarwel gezegd aan een koppel dat vandaag vertrok en de toffe dag afgesloten met een slaatje en cappuccino in de Ciao-Pizza.