Wij worden mama en papa, en nog snel ook!

Hoi hoi,

Maandag was het weer zover. We waren weer op pad voor onze adoptie. Onze reis ging naar Beerse waar het adoptiebureau ' Het kleine Mirakel'( HKM) ons verwachtte voor een infomoment en aansluitend de intake.

Stipt 10 uur stapten we het ruime kantoor binnen en we kwamen onmiddellijk een oude bekende tegen. Annick en haar man, mensen met wie we de cursus deden, kwamen ook eens wat informatie rapen bij HKM.
Twee lieve adoptiemoeders en drijvende krachten achter HKM begonnen onmiddellijk enthousiast te vertellen over het reilen en zeilen in Kazachstan en een adoptie in Kazachstan. Kort samengevat staan er een héleboel kindjes te wachten tot er een mama en papa hen komen ophalen en is er geen wachtlijst enkel een wachttijd om de héle procedure en papiermolen in orde te brengen.

Het supergoede nieuws hierbij is dat we nu , volgens hen, volgend jaar zeker mama en papa zullen zijn en ons kindje bij ons zullen hebben.

Daarna hadden we aansluitend intake. Het contract werd bekeken en ondertekend. We kregen een kaftje met allerlei documenten en lijsten zodat we goed wisten wat we zo snel mogelijk in orde moeten brengen. Echt soms héél rare dingen zoals een fotoalbum van ons en ons huis, enkele aanbevelingsbrieven geschreven door derden en gedetailleerde bankafschriften.

Thuisgekomen onmiddellijk begonnen met alle voorbereiding en al bij al valt alles héél erg goed mee. We hebben het meeste kunnen aanvragen via het net en na enkele uren handtekeningen zetten was het grootste deel al klaar.

We wachten enkel op wat papieren die de postbode waarschijnlijk volgende week zal brengen en de reispas van Tom die 10 dagen onderweg zal zijn.

Hopelijk zal alles snel aankomen en dan kunnen we via de notaris alles laten wettigen. Einde augustus als alles een beetje meezit.

Wij hebben gekozen voor ...

De vorige maanden waren voor de wekelijkse lezers nogal saai omdat er niet veel gebeurde in adoptieland buiten wachten, wachten en nog eens wachten. De laatste week gaat het in ons adoptieavontuur allemaal wat sneller.

Ik berichtte jullie eerder dat we een landenkeuze moesten maken en dat we nog uit vier landen konden kiezen. We hebben enkele uren getelefoneerd en we hebben onze keuze gemaakt. Voor ik ze bekend maak, wil ik nog even wat verduidelijken.

Deze vier landen zijn verdeeld onder drie adoptiediensten. Zo worden Colombia en Thailand gecoördineerd door FIAC, India door de Vreugdezaaiers en Kazachstan door Het Kleine Mirakel.

Enkele telefoontjes later maakte me al vlug wijs dat Colombia en Thailand niet echt aangewezen zijn voor adoptie omdat de wachttijden er erg oplopen ( tot 3,4,5 jaar) en er maar héél weinig kindjes de afgelopen jaren naar België vertrokken. Mede omdat er véél mensen geïnteresseerd zijn in deze twee landen, raadden ze ons af om deze keuze te maken als het voor ons toch niet veel uitmaakte.

Ook voor India was er een lange wachttijd die erg verschilde met de informatie die we eerder al hadden verkregen. Zo zouden we op dit moment 18 maanden moeten wachten vanaf de opmaak van het dossier tot een toewijzing aan een kindje. Daar bovenop moesten we dan nog 9 tot 12 maanden wachten vooral we het kindje mogen gaan halen en de héle papiermolen klaar is.

Kazachstan had zo zijn eigen problemen. Het is niet alleen de duurste van de vier landen maar we moeten ook daar 12 weken blijven. Normaal gezien toch! Na wat aandringen of het niet anders kon ( Tom kan geen 12 weken wegblijven van zijn werk) kan deze periode opgesplitst worden in 2 of 3 keer. We zouden sowieso eerst 17 dagen naar Kazachstan moeten gaan om daar het kindje te ontmoeten en dan een maand thuis wachten. Dan konden we kiezen om 6 weken daar te verblijven ofwel nog een korte trip van 3 dagen naar Kazachstan en een laatste vlucht om het kindje op te halen uit het weeshuis. Voordeel bij Kazachstan zijn de korte wachttijden: tot nu toe een klein jaartje!

Na een wijs beraad hebben we voor Kazachstan gekozen. Jippie!!! Op 28 juli om 10 uur moeten we in Beerse zijn voor een informatieronde. Aansluitend gaan we op intake waarbij de hele procedure van het adoptiebureau wordt uitgelegd en we een héle lijst krijgen met papieren die we moeten aanvragen, gaan halen, legaliseren en dergelijke. Weer een datum om naar uit te kijken dus !

Naar de rechtbank voor de 2de keer!

Vandaag, 2 juli, is er weer een belangrijke dag in ons adoptieavontuur. De rechter zou ons een positief advies kunnen geven. ( als ze tijd en zin heeft ;-))

We waren natuurlijk goed op tijd vertrokken met onze fiets naar de rechtbank en daar ook op tijd aangekomen. De zenuwen vielen bij ons beiden erg goed mee. De rechter heeft eerst met ons nog een gesprekje gehad en daarna werd ons inderdaad een positief advies gegeven. Ook het vonnis ( het papieren bewijs)werd vandaag nog opgemaakt en opgestuurd. Jippie!!! Zo kunnen we dat verwachten begin volgende week in de brievenbus. En kunnen we naar een adoptiebureau gaan.

De volgende dagen zullen we nodig hebben om een adoptieland te kiezen. Onze keuze zal één van deze landen zijn: Kazachstan, Thailand, Colombia of India. Toch niet zo een erg gemakkelijke keuze omdat er zoveel factoren meespelen.