Eerste bezoek

Vandaag brak dé grote dag dan eindelijk aan. We zouden ons zoontje voor de eerste maal kunnen ontmoeten.
Twintig voor tien kwam men ons ophalen om naar het weeshuis te gaan. Daar aangekomen konden wij eventjes het domeintje verkennen. Er waren best veel plaatsjes waar de kindjes konden spelen, zelfs een zwembad wat in de zomer ook werkelijk gebruikt werd.
Even later werden we binnengelaten in het weeshuis en belandden in het bureel van de directrice, samen met onze tolk. Na ons voorgesteld te hebben, bracht een van de verzorgsters het kindje binnen. Alles verliep eigenlijk nogal snel en voordat we er weet in hadden, zaten we met zijn drieën in de speelkamer.
Het moet allemaal nogal vreemd voor hem geweest zijn: nieuwe gezichten, nieuwe geuren, nieuwe geluiden ... het baasje was er duidelijk van onder de indruk. We hadden hem zo’n “knisperboekje” gegeven. In het begin wist hij niet goed wat hij ermee moest aanvangen (of durfde hij niet goed), maar een twintig minuutjes later stak hij het toch al vlot in zijn mondje.
Dit eerste bezoek was best wel kort (zo een 25 minuutjes), maar meer dan voldoende. Niet alleen voor ons was dit een hele aanpassing, maar wat moet zo’n kleine ukkepuk hier wel niet van vinden.
Vanaf nu mogen we (als alles goed verloopt) ons kleintje elke weekdag bezoeken van 10 to 12. Dus zullen we wel gauw een band opbouwen en samen van elkaar beginnen te genieten.
Na dit eerste bezoek zijn we eerst terug naar ons appartement gegaan om een beetje te bekomen van al dit. Aan elkaar ons verhaal gedaan van hoe we dit hadden ervaren enzovoort.
Na het middageten zijn we dan naar een mooi park getrokken, met een pracht van een kathedraal en heel imposante beeldhouwwerken uit de Sovjet-tijd.










's Avonds zijn we nog lekker iets gaan eten met Patje & Ellen ... heerlijke pizza.