Zalig gespeeld, maar nu weekend

Een week geleden zetten we voor het eerst voet op Kazachse grond. Na 7 dagen vertoefd te hebben in het land van onze kapoen, beginnen we de heerlijk, knapperige Belgische frietjes met een goeie klot mayonaise en een curryworst spéciale te missen.
Vannacht is de dooi hier ingezet en stonden we op met een hemelsblauwe lucht, klaar om voor de vijfde maal naar het weeshuis te gaan.
Vandaag was ons zoontje weer een streling voor het oog. Hij droeg een schattig pakje en begon meteen met ons te spelen. Papa’s krachten werden ditmaal stevig op de proef gesteld door het onophoudelijk lachebekken wanneer hij de lucht werd ingegooid. Ook mama’s spierbundels werden danig op de proef gesteld wanneer hij zich op een of andere wip waande. We merken echt wel een grote progressie in zijn gedrag en emoties tov de eerste kennismaking. Heel tof!
Ons manneke is best een slim kereltje. Je hoeft iets maar enkele keren voor te doen en hij snapt meteen wat je bedoelt.
Vandaag konden we 1,5uur bij hem zijn. Hij begint van zijn koorts af te raken en mag dus langer met ons spelen. Alhoewel we goed merken dat na onze speeltijd, zijn kaars volledig uit is.
We zullen hem pas dinsdag terugzien, wegens een public holiday op maandag, waarbij alle instanties (waaronder de weeshuizen) gesloten zullen zijn.
De namiddag hebben we doorgebracht met een grote wandeling naar het Gorki-park. Een mooi groot park aan de rand van de stad met daaraan een klein pretpark (wat momenteel grotendeels buiten werking was). Aan deze oase van rust, is ook de zoo gesitueerd. Een dierentuin die, volgens Geert & Chris, Gaia zou doen steigeren.
Morgen is het dus Islamitisch Nieuwjaar en gaan we de stad grondig verkennen om zoveel mogelijk festiviteiten mee te maken. De afgelopen dagen is heel Almaty in de weer geweest om de stad zo netjes mogelijk te maken. We zijn dus reuzebenieuwd.