Nieuwjaar

Vandaag hadden we een afspraak met Maxat, een Kazach die we hebben leren kennen. Samen met Pat & Ellen begaven we ons naar het universiteitsplein, waar de grote feestelijkheden plaatsvonden. Op het plein aangekomen bevonden we ons in een waar mierennest. Aangezien we niet zò opgezet zijn met deze beestjes, vonden we het beter om elkaar te leren kennen in een leuk Italiaans restaurantje. Tijdens een gezonde!, knisperige salade kwamen we veel te weten over Kazachstan en zijn gewoontes. Onze “gids” kon niet alleen smakelijk vertellen, hij wist ons ook te verbazen met enkele woorden nederlands. Straffe kost ...
Na de lunch trokken we door de stad, vergezeld van gespekte verhalen en wetenswaardigheden over Almaty. Een tussenstop in de gekende Coffeedelia (een hippe drankgelegenheid met gratis WIFI internet) later, ging het terug richting het universiteitsplein. Rond 19 uur aangekomen verwachtten we een drukke feestende, dronken massa ... De massa was er ... de drank en party-animals stuurden hun kat. De optredens die aan de gang waren, konden de opgekomen menigte blijkbaar niet enorm boeien aangezien iedereen er maar wat voor zich uit zat te staren (of zou dit nu het Oosterse feestgedruis inhouden). De aanwezige valkenier met bijhorend vliegdier gaf nog een beetje animo wannneer zijn beestje de vleugels gewillig? spreidde. Aan fotostandjes geen gebrek ... en om hun printers te laten werken, hadden sommigen een heuse generator bij (vindingrijk zijn ze wel, onze Kazachse vrienden).
Na een uurtje hadden we het ginds wel gezien en sloten we de avond af in een of andere lounge bar die je zo in ons hippe Antwerpen zou kunnen planten.